سلامت نیوز:ر هوای كرمانشاه سرد است. هنوز البته بارندگیها شروع نشده است اما سازمان هواشناسی كشور بارندگی و وزش باد را برای روزهای آینده مناطق غربی كشور پیش بینی كرده است و این یعنی مردمی كه خانههایشان خراب شده، در شرایط سختتری قرار میگیرند.
به گزارش سلامت نیوز، شهروند نوشت:كمكهای مردمی از چادر گرفته تا آب و موادغذایی هر روز از میان انواع خطراتی كه ماشینها و كانتینرها را تهدید میكنند، میگذرد اما همین چادرها هم خطرات بالقوهای است كه در فصل سرما جان «نجاتیافتگان زلزله» را تهدید كند. «محمد ایرانمنش»، استاد دانشگاه و پژوهشگر مستقل مدیریت بحران و عضو كمپین «زلزله- گره از كار یك نفر بگشا» است كه از ٥٠سال قبل تجربه كمكرسانی به زلزلهزدگان را دارد و حالا هم به «شهروند» میگوید كه موادغذایی، بهداشتی و لوازم گرمایشی از نیازهای ضروری زلزلهزدگان است اما با توجه به نزدیكشدن فصل سرمای هوا باید به جای چادر به فكر ارسال «كانكس» به مناطق زلزلهزده باشند: «بعد از زلزله اصولا دو دسته از خطرات آسیبدیدگان را تهدید میكند؛ ازجمله سرمازدگی، بیماریهای فصل سرما، آتشسوزی، برقگرفتگی، حمله گرگها، به زیر آواررفتن، احتمال ساخت برخی خانههای غیراستاندارد كه در واقع جزو تهدیدهای فیزیکی و مالی است. همچنین مهاجرتها، شایعات فرساینده مرتبط با پسلرزهها، افسردگی و خطر خودکشی ازجمله خطرات اجتماعی و روانی است كه زلزلهزدگان را تهدید میكند.»
سازمان هواشناسی كشور روز پنجشنبه در اطلاعیه شماره ٦١ خود درباره مناطق زلزلهزده اعلام كرد: «به اطلاع هموطنان گرامی در مناطق زلزلهزده میرساند که در مناطق غربی کشور، تا روز شنبه هفته آینده جو پایدار بوده و نوسان دمایی قابل توجهی پیشبینی نمیشود ولی از روز یکشنبه در این مناطق افزایش ابر و از بعدازظهر این روز و طی روزهای دوشنبه و سهشنبه بارندگی، گاهی رعد و برق و وزش باد نسبتا شدید رخ خواهد داد که در مناطق کوهستانی و سردسیر احتمال بارش به صورت برف وجود دارد.»
زلزله ٦ ریشتری در مردادماه سال ٩١ ورزقان و هریس در آذربایجانشرقی را لرزاند و بیشتر از ٣٠٠ كشته بر جای گذاشت. آن زمان هم چادرهای زیادی روانه مناطق زلزلهزده شد اما هوای منطقه خیلی زود سرد شد و در روزهای آخر شهریور هم یك كودك ٢ساله بر اثر سرمازدگی فوت كرد. بعد از آن اما آتش بود كه به چادر زلزلهزدگان افتاد و تا پایان مهرماه بیش از ١٠ مورد آتشسوزی در این مناطق مخابره شد كه بر اثر آن یك پیرزن ٨٠ساله دچار سوختگی شدید شد و یك پیرزن ٧٥ساله را هم به كام مرگ برد. روز پنجشنبه همین هفته هم نخستین حادثه انفجار و آتشسوزی در كرمانشاه در چادر خبرنگاران شبكه خبر در سرپل ذهاب اتفاق افتاد كه به دلیل اتصال کابل برق بود و البته آسیب آن جدی نبود.
محمد ایرانمنش هم حالا در حرفهای خود به تجربه زلزله بم، زرند و آذربایجان اشاره میكند كه باید به آن توجه شود: «سازمانهای دولتی و غیردولتی باید بخشی از توان خود را برای تولید و ارسال كانكس به مناطق زلزلهزده به كار گیرند. امروز هم تماسهایی از مناطق زلزلهزده داشتیم و همه از ما میخواستند كه برای آنها نایلكس بفرستیم تا برای جلوگیری از عبور سرما چادرها را با آن بپوشانند.» او معتقد است كه وقتی هوا به سردشدن میرود، دیگر چادر به درد زلزلهزدگان نمیخورد، چون این چادرها در برابر سرما مقاومت ندارند: «آسیبدیدگان در هوای سرد از هیتر برقی یا بخاریهای نفتی استفاده میكنند كه هر دو روش برای آنها مشكلساز است؛ هیتر برقی احتمال اتصالی سیمها را دارد و بخاریهای نفتی هم ممكن است باعث گازگرفتكی و خفگی شود، آن هم در شرایطی كه خیلیها برای جلوگیری از نفوذ سرما بسیاری از درزها را میبندند. ما این آتشسوزیها را هم در زلزله بم تجربه كردیم هم در زلزله زرند و آذربایجان.» خوابیدن در فضای باز یا چادرهای كتان بهجز خطر گازگرفتگی و آتشسوزی خطر مارگزیدگی را افزایش میدهد كه ایرانمنش هم به آن اشاره میكند: «در مناطق صحرایی و كوهستانی حشرات و به ویژه مار زیاد است، به همین دلیل هم امكان مارگزیدگی وجود دارد، ضمن اینكه ممكن است مسائل اخلاقی هم در این چادرها اتفاق بیفتد.» چهارشنبهشب هم یكی از روستاییان آسیبدیده سرپل ذهاب به دلیل خوابیدن در فضای باز دچار نیشزدگی مار افعی شد كه تیم فوریتهای پزشکی به همراه پزشکان، پرستاران و تکنیسینهای اورژانس بعد از بازدید خود از این روستاها گزارش دادند.
این پژوهشگر مدیریت بحران دلیل موفق نبودن كمكرسانی هنگام بحران را توجه نكردن به تجربههای گذشته میداند؛ تجربههایی كه هم دستگاههای دولتی و هم سازمانهای غیردولتی باید بعد از هر بحران یا حادثهای آن را برای خود بازگو كنند: «در زمان زلزله آذربایجان هم ما همین هشدارها را مطرح كردیم و حتی كابل و سیمهای مقاومتی به آنجا فرستادیم و همینطور توانستیم حدود ٣٠ كانكس برای زلزلهزدگان ارسال كنیم اما كافی نبود.»
حدود ١٠ روز طول میكشد تا كانكسی كه سفارش داده شده است كامل شود و كمترین مبلغی كه باید برای هركدام از آنها در نظر گرفته شود هم حدود ٢ تا ٣ میلیون است. كانكسها مدت زمان یكسال و نیم تا دوسال قابلیت استفاده دارند و البته مردم آذربایجان همچنان بعد از گذشت ٥سال از این كانكسها بهعنوان اتاق انباری خود استفاده میكنند. اندازه كانكسها البته متفاوت است و گروه خیّر «زلزله-گره از كار یك نفر بگشا» هم برای افزایش ظرفیت كمكرسانی مساحت كانكسها را ٨ متری سفارش دادهاند. آنها تا همین حالا با جمعآوری كمكهای مردمی حدود ١٥ كانكس سفارش دادهاند كه البته ١٠ مورد از آن را شركت سازنده كانكس به جای كمكهای مالی در دستور كار ساخت قرار داده است، اما برای ارسال تعداد بیشتری از كانكسها همكاری و همیاری دولت و نهادهای مردمی مورد نیاز است.
به اعتقاد ایرانمنش، اگرچه آب و غذا از نیازهای اولیه بازماندگان زلزله است، اما بیتوجهی به خطرات آتشسوزی یا گازگرفتگی ممكن است كسانی را هم كه از خطر زلزله نجات پیدا كردهاند از بین ببرد، بنابراین ارسال كانكس از مهمترین نیازهای این افراد است: «به مردم پیشنهاد میدهیم كه كمكهایشان برای ساخت كانكس نقدی باشد. كمكهای غیر نقدی هم نیاز است، آن هم در شرایطی كه ما در این دوره برای نخستینبار در تاریخ زلزله شاهد اتفاقات عجیبی ازجمله دزدی و حمله اشرار و راهزنان به محمولههای كمكرسانی بودهایم. همین امروز هم دو كامیون كمك غیرنقدی كه از طریق مردم جمع شده بود را با اسكورت ماموران ناجا به آنجا فرستادیم. در ٤٥سال گذشته هرگز ندیده بودم روستاییان برای گرفتن كمكهای مردمی اینطور هجوم بیاورند و فكر میكنم یكی از دلایل آن توجه دیرهنگام به روستاهای دورافتاده بود.»
كمپین « زلزله - گره از كار یك نفر بگشا» درحال حاضر با ١٠٠ نفر از خیرین در داخل و خارج از منطقه زلزلهزده كرمانشاه ارتباط دارد. در زلزلههای گذشته حتی افرادی از كشورهای آمریكا، سوئد یا كانادا هم با آنها همكاری داشتهاند. همچنین گروههای دیگری ازجمله گروه مهراندیشان و حتی شبكه یاری كودكان كار هم در این چند روز با این كمپین ارتباط گرفتهاند.
زلزله یك حادثه كشتار جمعی است
در روزهای گذشته افراد زیادی گروه تشكیل دادهاند و با اعلام شماره حساب یا آدرس در شبكههای اجتماعی برای زلزلهزدگان كمكهای نقدی یا غیر نقدی جمعآوری میكنند و هركدام هم انگیزههای مختلفی دارند. عضو كمپین « زلزله - گره از كار یك نفر بگشا» هم درباره انگیزهاش برای كمكرسانی به آسیبدیدگان زلزله میگوید كه نخستین مواجههاش در كمكرسانی به آسیبدیدگان زلزله به زلزله بوئینزهرا برمیگردد كه او پسری یازدهساله بود: «آن وقتها روزنامهها عكس تختی را كار میكردند که با آن جایگاه رفیعی كه داشت كشكولی دست گرفته است و برای مردم پول جمعآوری میكند. بعدها به این رسیدم كه زلزله در كشور ما مانند غولی خفته است كه هر لحظه ممكن است بیدار شود و باید در برابر آن تجهیز شد. ممكن است آلودگی هوا در طول زمان انسانهای زیادی را به كام مرگ ببرد اما زلزله حادثهای است كه به كشتار جمعی آدمها ختم میشود.» او معتقد است كه هر زلزله باید تجربهای شود برای مسئولان و مردم تا هر بار امكانات خود را برای بعد تقویت كنند، ضمن اینكه در اینگونه مواقع مداخلات روانی و اجتماعی هم لازم است اما كمتر به آن توجه میشود.
نظر شما